Op vrijdag 30 mei 2014 gaan we de Sint-Pietersberg op. Op deze heuvel staan 11 grenspalen en we gaan kijken of we ze kunnen vinden.
Grenspaal 50 blijkt meteen een uitdaging. Je kunt de palen op de Sint-Pietersberg alleen bereiken vanuit het Vlaamse Kanne. Dus daar beginnen we aan de wandeling.
Grenspaal 50 staat het verst weg, dus da's een mooie wandeling. Helaas moeten we flink zoeken naar de paal. Naast de wandeling zijn we zeker een half uur aan het zoeken. Maar...hij wordt gevonden!
 

Vanaf paal 50, beginnen we eigenlijk aan de wandeling terug naar Kanne. Als alles goed gaat, komen we dan "vanzelf" langs de volgende 10 grenspalen.
Voor paal 51 klopt het in elk geval. Deze staat op een mooi plekje in het bos, langs het pad.

De palen staan hier dicht bij elkaar. Grenspaal 52 zien we dan ook al snel staan.

Het bospad over de Sint-Pietersberg kronkelt vrolijk langs de grens verder en na enige tijd komen we bij grenspaal 53.

We komen weer uit het bos en lopen richint Kanne. Paal 54 staat aan de rand van een weiland, maar is toch moeilijk te bereiken: de brandnetels staan er tot een meter hoog!

Vlak bij het voetbalveld van Kanne komen we paal 55 tegen.

Grenspaal 56 blijkt de grootste uitdaging van de Sint-Pietersberg te zijn. We moeten bijna een uur zoeken, voordat we deze paal hebben gevonden.
We vinden hem uiteindelijk in een diep gat, tussen het struikgewas en een aantal meters van het pad.

Iemand heeft grenspaal 57 voorzien van een rode appel. Het is in elk geval weer eens wat anders!

Het pad wordt steeds breder als we de berg afdalen richting Kanne. Grenspaal 58 staat keurig langs het pad.

Ook paal 59 is snel gevonden, al staat deze in een paardenwei. We moeten hier dus wel over over het hek klimmen.