Tussen Essen en Wouw staat paal 241, op een rustiek plekje naast een bankje. Of is het andersom?
Wat ons wel opvalt is dat hier in de omgeving veel grenspalen hun appel missen.
De boerderij heet de Grenspaalhoeve. Hoe toepasselijk.
Grenspaal 243 is snel gevonden. Langs de weg, in een weiland.
Grenspaal 244 heeft een bijzonderheid. De "appel" die op een grenspaal hoort is bij deze paal erg afwijkend.
Op een Eigen Weg, bij een boerderij vinden we grenspaal 245.
Op 31 juli 2010 gaan we er een middag op uit om nog wat
grenspalen te bekijken. We rijden naar paal 246 en stuiten meteen op een
bijzonder verhaal. In 1904 heeft men de weg verbreed en verhard. De paal
werd toen een belemmering voor het verkeer. Er werd besloten om de grenspaal
onder de grond te laten zakken. In het wegdek bovengronds werd een markering
aangebracht die verwees naar de precieze plaats waar de grenspaal ingegraven
was.
In 2004 was het de bedoeling om de paal op te graven en naast de weg te
plaatsen, maar hij bleek onvindbaar. Er is toen een nieuwe paal gemaakt en
deze is op de bermstrook, op een afstand van 11,71 meter van de
oorspronkelijke grenspaal geplaatst. Een nieuwe markering in de weg geeft de
exacte locatie van de oorspronkelijke paal weer.
Ook grenspaal 247 heeft een verhaal. Deze paal staat
helemaal scheef, waarschijnlijk omdat er een vrachtwagen tegenaan heeft
gereden. Ook zit de appel, bovenop de paal, los. Je kunt hem zoŽn 10
centimeter uit de paal trekken. De paal zelf staat langs de weg, bij een
druk kruispunt.
Paal 248 staat afgelegen, langs een maisveld. Waarschijnlijk
is dat ook de reden dat de paal er belabberd bij staat: de verf bladdert er
af en er zijn veel roestplekken. Hier helaas geen foto met Ronald of
Marjolein erop: de batterij van de camera was leeg... Gelukkig konden we nog
wel fotoŽs van de paal en het nummer maken.
Grenspaal 249 staat weer gewoon langs de weg. Helaas mist deze paal zijn
appel...
